saúde Archives - Psicólogo Lugo

A masturbación é boa ou mala? | Psicólogo Lugo

Históricamente a masturbación foi unha práctica sexual mal vista. Moitas culturas e relixións asociárona a algo pecaminoso e, incluso, nocivo para a saúde. “Non te masturbes que te vas quedar cego/a”, “vanche sair granos”, “quedaraste estéril”, “irás ao inferno”, etc. Pa-pa-rru-chas (encántame esta palabra), todas estas crenzas non teñen ningunha base científica. O que si se demostrou é que a masturbación non é prexudicial para a saúde, senón máis ben todo o contrario.

Beneficios da masturbación

1. Pracer ao alcance da man

Coa masturbación experimentamos sensacións pracenteiras. Co orgasmo libérase un torrente de endorfinas, dopamina e oxitocina, substancias que nos poñen de bo humor e nos fan sentirnos ben. Necesitamos algunha razón máis para masturbarnos?

2. Favorece o autocoñecemento

Coñecer o noso corpo e o seu funcionamento é algo básico, e cando digo corpo refírome a todo o corpo, incluindo os xenitais. A autoestimulación axúdanos a explorar a nosa sexualidade, permítenos averiguar que é o que nos excita, cales son os nosos ritmos, onde nos gustan máis as caricias…

3. Enriquece as relacións de parella

Se nos masturbamos, coñeceremos a perfección o noso mapa erótico. Isto permitirá que poidamos explicarlle ou ensinarlle a nosa parella (ou ao/á amante bandido/a) que é o que nos gusta.

Cada persoa é única, que ti te debezas polas mazás non implica que a min me agraden. Pero con demasiada frecuencia tendemos a dar por sentado que o/a noso/a compañeiro/a sexual vai a saber perfectamente cales son os nosos desexos. E é que por moi boas artes amatorias que se posúan, é imposible coñecer cales son as preferencias do/a compañeiro/a de cama a non ser que se digan, e para comunicarlas primeiro temos que ter claro nós mesmos/as cales son.

Se teño parella, teño que deixar de masturbarme?

Non.

Hai unha crenza errónea que consiste en pensar que a masturbación se practica só en etapas de soltería ou cando non se comparte a sexualidade con ninguén. Pero o certo é que a masturbación non é incompatible con ter parella.

Hai persoas que pensan que se a súas parellas se masturban é porque non están satisfeitos/as sexualmente, pero isto non é así. Unha persoa pode desexar e practicar a masturbación en solitario e o sexo en parella, non son aspectos excluintes.

Tamén hai quen cre que se a súa parella se masturba, terá menos ganas de practicar sexo con el/ela. Pero acostuma a acontecer o contrario. Quen mantén a masturbación individual, enriquece a súa vida sexual e a acción chama á acción, o que repercute no aumento das ganas de ter máis encontros sexuais. A excitación orixínase no cerebro e canto máis pracer nos deamos, máis desexo teremos, porque pensaremos máis no sexo. Pola contra, cando levamos un tempo sen estimular os xenitais, pensamos menos no sexo, o que conleva a un menor desexo.

Para rematar

A masturbación é unha práctica normal, agradable e boa para a saúde. Non ten nada de malo, sempre e cando se faga con moderación e, por suposto, na intimidade.

Non escribo este artigo co afán de obrigar a ninguén a masturbarse, pero si que o recomendo moito. Se naturalizamos a masturbación e a vivimos con toda naturalidade, disfrutaremos máis da nosa sexualidade e sentirémonos mellor. Mans á obra!

Psicóloga Lugo

Janet Díaz

Bibliografía

https://www.bbc.com/mundo/noticias/2016/05/160511_salud_masturbacion_beneficios_il

8 consellos para mellorar a concentración | Psicólogo Lugo

A concentración é a capacidade de reter a atención, é dicir, de enfocarte plenamente naquilo que fas sen distraerte. Trátase dunha habilidade que se pode entrear con constancia e algo de vontade. A continuación douche uns consellos para manter a concentración, ou para non perdela 😉

1. Unha cousa á vez

Esquécete da multitarefa en labores que requiran certo esforzo cognitivo. Póñoche un exemplo para que comprobes que o noso cerebro non pode concentrarse en dúas cousas ao mesmo tempo:

Pensa nalgo que te preocupe. Está?

Moi ben, agora mentres mantés ese pensamento na túa mente, di en voz alta nomes de paxaros.

Que pasou? Que ao dicir “pega, corvo, canario, anduriña…” es incapaz de pensar niso que te preocupa. Decátaste? E que acontece cada vez que fas varias cousas ao mesmo tempo? Que a túa atención e concentración non se mantén simultáneamente, senon que salta dunha a outra. E non só iso, cada vez que cambias o foco de atención, non inicias a tarefa co mesmo grao de concentración ca que a deixaches, senon cunha inferior. A atención segue un proceso líneal: quencemento – atención plena – descanso. A parte da atención plena é na que se logra maior concentración, pero ao estar en modo multitarefa é moi difícil conseguir acadala, xa que ao ir saltando de foco inicias constantemente a fase de quencemento.

2. Limita o tempo adicado á tarefa

É necesario marcar a hora de comezo e de fin da tarefa, xa sexa redactar un informe, arranxar a casa, estudiar ou montar un moble do Ikea . Márcate unha hora de inicio e unha hora de finalización, así evitarás frustrarte e cansarte alargando horas improductivas.

3. Exercita a concentración

Adica uns minutiños ao día a facer exercicios mentais que potencien a concentración. Serve calquera actividade que requira atención e concentración e que che axude a axilizar a túa mente: facer puzzles, sudokus, crucigramas, sopas de letras, xogar ás cartas, ao xadrez, ler… Non te olvides de que o cerebro é coma un músculo que hai que entrear diariamente.

4. Fai exercicio de forma regular

Ademáis dos beneficios que ten facer deporte para o noso corpo, demostrouse que tamén mellora o noso rendemento cognitivo. O exercicio físico reduce as tensións musculares, o que conleva a que disminúan as tensións mentais.

5. Elimina distractores

Trata de evitar calquera elemento que te poida distraer no momento no que necesites concentrarte. Algo moi obvio (pero que moi pouca xente fai) é silenciar o teléfono. Que che cheguen notificacións do whats, do face, do instagram ou do correo electrónico, van a facer que te desconcentres. Evita tamén, na medida do posible, os ambientes ruidosos, demostrouse que o ruído ambiental interfire negativamente na nosa concentración. Apaga a tele!

6. Durme as horas necesarias

Durmir axuda a consolidar os coñecementos adquiridos e é o momento no que se reparan as nosas funcións cognitivas, así que non lle roubes horas ao sono. Para poder rendir ao 100% ao día seguinte o teu cerebro necesita descanso.

7. Nin teñas fame nin te pases comendo

Se estás efameado/a, invadirante pensamentos relacionados coa comida, como concentrase mentres che ruxen as tripas e salibas imaxinando ese prato hipercalórico? E, pola contra, se tes o bandullo demasiado cheo, aumentará a túa somnolencia… O mellor é que cada 3 horiñas piques algo (saudable), unha peza de froita ou un puñadiño de froitos secos viranche fenomenal (se non es alérxico/a).

8. Fai pausas

Fai pequenos descansos cada 40 minutos. Ninguén pode estar concentrado durante 3 horas seguidas!

Psicóloga Lugo

Janet Díaz

Como axudar a unha persoa con depresión – Psicólogo Lugo

É moi habitual que familiares a amigos non sepan axudar dunha forma axeitada ás persoas que padecen depresión. Por iso se acaban escoitando cousas como:

“Tes que poñer da túa parte”

“Non sei por que estás así, se non che falta de nada”

“Non te queixes tanto, que todos temos problemas”

“O teu arránxase saindo un día por aí de farra”

Lamentablemente, estes “consellos” están á orde do día. Pero o certo é que frases coma estas, ainda que se digan con boa intención, non son nada apropiadas nin beneficiosas.

Coñecer a enfermidade

A raíz do problema está en que non se lle concede a importancia suficiente aos trastornos mentais. E é imprescindible que as persoas que conviven ou se relacionan cunha persoa deprimida, coñezan ben esta enfermidade. Porque para poder axudar, primeiro hai que comprender.

Na maioría dos casos, os seres queridos dunha persoa con depresión non fan comentarios contraproducentes adrede, fano por descoñecemento. Moitas persoas cren que a depresión é unha cuestión de vontade “se non sae da casa é porque non quere”, “tería que esforzarse máis”, “si se pasa o día na cama é porque lle da a gana”… Nada máis lonxe da realidade.

As comparacións son odiosas, pero aí van algunhas

A unha persoa que ten o fémur roto diríaslle “veña, a que esperas, ponte a correr!”?

A unha persoa con diabetes tipo 1 diríaslle “debes esforzarte máis para que o teu páncreas fabrique insulina”?

Está claro que non, verdade?

E sen embargo vese como correcto decirlle a unha persoa con depresión “cambia eses ánimos, non ves que non che pasa nada”.

Do mesmo xeito que unha persoa cunha perna rota non pode correr, unha persoa con depresión tampouco pode estar feliz e animada. Non se trata dunha cuestión de vontade. Así que se non culpas a unha persoa con diabetes tipo 1 por non crear insulina, non acuses á persoa que ten depresión por non ter ilusións nin ánimos.

A persoa deprimida xa sofre abondo, o último que precisa é que lle engadamos nós unha culpabilidade extra con comentarios ou consellos desafortunados. Se non sabes que dicirlle a alguén con depresión, é mellor que non digas nada. Limítate a escoitar e acompañar, estou segura de que iso o poderás facer, e ademáis sin correr riscos.

Non presiones

É fundamental que sepas que unha persoa deprimida non pode “poñer da súa parte” no momento máis agudo da enfermidade.

Si lle esixes un esforzo que lle resulta imposible de realizar, o único que estás conseguindo é que se sinta peor. A persoa con depresión non ten forzas, carece de ilusións, e por moito que lle digas que saia e se distraiga, non pode. Se lle insistes en que faga actividades para as que se sinte incapaz, estás axudando a que se sinta ainda máis culpable por non logralo. E créeme, abondo ten con toda a sintomatoloxía depresiva como para engadirlle máis sufrimento.

Conforme avanza a terapia e/ou a medicación, a persoa con depresión, paseniñamente, irá mellorando e será capaz de afrontar pequenos retos. O importante é que non a presiones, respeta os seus tempos e apóiaa en todo momento.

Lembra

A depresión é unha enfermidade grave que precisa da atención de profesionais da saúde mental, como psicólogos e/ou psiquiatras.

O papel dos amigos e/ou familiares, non é curar, é dar apoio. Apórtao do mellor xeito posible, e recorda que as boas intencións non son suficientes. Infórmate e, se o precisas, pide axuda.

Psicóloga Lugo

Janet Díaz

Consellos para desconectar durante as vacacións

Chega esta época do ano na que moitísima xente está de vacacións ou está a piques de disfrutalas. Es ti unha desas persoas? Noraboa! Fágoche agora unha pregunta máis difícil… Sabes desconectar durante as vacacións?

Cantas veces revisas o whatsApp? Cantas veces miras o correo electrónico? Cantas veces lle devolves as chamadas ao teu xefe/a ou a compañeiros/as de traballo? Cantas veces comprobas os likes que consegues coas fotografías subes a instagram ou ao caralibro?

Como desconectar

Os consellos que vos traio hoxe, valen tanto para os/as que descansan no fogar, como para as/os que fan as maletas. Hai persoas que non se poden permitir irse de vacacións a outro lugar, pero poden recargar as pilas quedándose na súa propia casa, agora vos digo como!

1. Olvídate un pouquiño ou un moitiño do teléfono

Estar pendente do teléfono as 24 horas do día con chamadas, emails, whats, facebook, instagram… Non é o máis recomendable (se o que pretendes é desconectar). O meu consello é que apliques a regra do “10 minutos unha vez ao día”. 10 serán os minutos que, como máximo, poderás atenderlle ao teléfono. Como? Fixa unha hora, por exemplo, tódolos días despois do almorzo. É tan sinxelo de facer, como difícil de levar a cabo. Inténtao!

Si che xera ansiedade tan só a idea de desapegarte do teléfono, creo que é o momento de que te fagas unhas cantas preguntas e reflexiones sobre iso.

Hai moitísimas persoas que din que o seu traballo as obriga a estar dispoñibles, que lles é imposible desconectar completamente, que pode xurdir calquera imprevisto. Realmente é así? Para o común dos mortais é máis unha excusa barata. Todos somos prescindibles (xa sei que é moi reconfortante pensar que sen ti non funcionan as cousas), non tódalas chamadas que se reciben son urxentes e hai moreas de persoas e/ou cousas que poden esperar a que remates as vacacións. Respeta o teu tempo libre e faino respetar.

Os autónomos, esa figura que tan ben coñezo… Témolo un chisco máis difícil que os traballadores por conta allea ou funcionarios. Pero ainda así podemos, e necesitamos, desconectar. Apliquemos a regra “10 minutos unha vez ao día”. Que pode ser o peor que pode pasar se non respondes a esa chamada? Nada tan terrible como para non poder soportalo.

2. Cambia de horarios, de comida, de roupa…

Non é recomendable que continúes coas mesmas rutinas cando estás de vacacións, rompe con elas! Si por algún motivo de saúde precisas deitarte e levantarte a mesma hora, ter uns horarios de comidas establecidos, etc. Continúa con eles, por suposto. Pero o que si podes facer é cambiar o estilo da roupa. Vístete de “Guiri-vaciadespensas”, fai outras actividades que non realizas cando estás no traballo, peitéate de xeito diferente. Racha coas costumes!

3. Saca o reloxo da túa boneca

Isto é xenial, guíate polo que che pida o corpo e non polos horarios que te impós. Ten en conta os teus ritmo biolóxicos: a que hora che pide o corpo deitarte, levantarte, comer, durmir a siesta… Establece o teu día a día non polo que diga o reloxo, senon polo que diga o teu corpo serrano.

4. Fuxe das vacacións superhiperplaneadas

Teño que levantarme tódolos días ás 07:00h. para ir de excursións á casa da piruleta, o monte do chupachús, a igrexa da gominola e a praia do caramelo. Con ese ritmo o que conseguirás é estresarte en vez de descansar! As viaxes ultraprogramadas non permiten desconectar; fas o mesmo que no traballo, pero noutro lugar. E acabas as vacacións rebentado/a… Sensación de descanso, onde estás???

Alugueres vacacionais, campings, aparthoteis, casas de amigos ou familiares…

Cambiase de casa pero séguense facendo as tarefas do fogar. Que todo o mundo participe nelas! Facer a compra, poñer a mesa, fregar a louza, cociñar, facer a cama… Isto vai dirixido especialmente ás amas e amos de casa, xa que as persoas que se ocupan das labores domésticas tamén necesitan descanso. Moito ollo con isto, as tarefas do fogar non son responsabilidade dunha única persoa, nin no día a día, nin nas vacacións.

Petición a título persoal

Mulleres do mundo (digo mulleres porque nunca vin esta estampa á inversa), deixade de embadurnarlles a crema aos vosos namorados como se fosen seres inútiles. Non son bebés, se lles dá preguiza extender a crema polo bandullo, pernas, brazos, hombros, etc. Pois que se queimen, xa aprenderán. Dicide non á servidumbre. Que me rasgo as vestiduras cada vez que observo este comportamento na praia!

Volta ao fogar

O mellor é voltar un ou dous días antes da reincoporación ao traballo, para poder adaptarnos de novo á rutina da casa, para logo incorporarnos á rutina do traballo dun xeito gradual. Se ata o víspera non regresas, o recomendable é retomar un ou dous días antes os horarios de levantarse, comidas, deitarse, etc. Para ir pouco a pouco, que non sexa todo de golpe.

Que teñas unhas magníficas vacacións!!!

Psicóloga Lugo

Janet Díaz