Os celos poden presentarse en calquera relación: entre irmáns, amigos/as, compañeiros/as de traballo ou estudios, etc. Pero onde máis dano fan é no mundo da parella, e sobre estes últimos vou a escribir hoxe.
Que son os celos
Son unha resposta emocional que xorde cando unha persoa percibe unha ameaza (sexa real ou imaxinaria) hacia algo que considera propio, neste caso, hacia a súa parella.
Cando tes a sospeita infundada de que a túa parella se interesa por outra persoa, os celos se apoderanse de ti. Nese intre deixas de percibir a realidade tal e como é, xa que te centras en descubrir a posible traición e tes como obxetivo desenmascarar ao teu querido/a infiel (ainda que non o sexa). Se hai que chantaxear, espiar, invadir a vida privada do outro, hackear a conta do caralibro ou manipular, pois faise. O fin xustifica os medios. Ou tal vez non…
Celos son puñales que se clavan…
Os celos están á orde do día e é un tema que podemos atopar en moitísimas cancións, libros ou películas. Si, os celos son unha resposta emocional moi habitual, pero habitual non quere dicir que sexa boa. Que quede clarito, clarinete: ter celos non ten NADA de positivo.
Confianza
Un pilar básico nas relacións de parella é a confianza. A medida que os celos aparecen, a desconfianza aumenta. E sen confianza non hai amor.
De que sirve que a túa parella sexa sincera e fiel se ti non a cres? Dará igual o que faga ou diga, ti estarás de mal humor, desconfiando, refunfuñando, botandolle cousas á cara… E ao final o teu peor pesadelo acabarase cumprindo: a relación romperase, pero non por posibles terceiras persoas, senon porque ti mesmo/a o favoreciches co teu comportamento.
Control
“Con quen falas?”, “a onde vas así vestido/a?”, “non me gusta que salgas sen min”, “quero que te poñas guapo/a só para min”, “por que miraches a esa persoa?”, etc.
Non podes controlar a ninguén por moitas inseguridades que teñas, salvo que o/a metas nunha gaiola ou o/a teñas atado/a en corto.
Namóraste dunha persoa libre, así que non pretendas cambiala ou limitarlle a súa liberdade. A non ser que queiras ter ao lado a un cadeliño/a faldeiro que non se atreva nin a atar os cordóns dos zapatos sen permiso. Ou selo ti.
Mitos
Se ten celos, é que me quere
Isto é máis falso co máster de Cifuentes.
Os celos non son ningunha expresión de amor. De feito, os celos non teñen nada que ver co amor, senon co desexo de posesión. A MIÑA parella, o MEU marido, a MIÑA moza, o MEU rapaz… E non fará falla que diga que o feito de considerar que as persoas son unha propiedade é bastante enfermizo.
Quérote e necesítote
Outra vaca no millo.
A pesar de ser unha frase que se pode escoitar con moitísima facilidade en cancións pastelosas, película cursis, poemas, series ou novelas románticas. Iso de “necesitar” é absurdo. Que necesitamos realmente para vivir? Comer, respirar, dormir, ir ao baño e pouco máis.
Se pensas que necesitas a túa parella, sinto decirche que eres unha persoa emocionalmente dependente. A frase correcta é: quérote, pero non te necesito. Ti es un ser independente e á outra persoa quérela, escóllela, ámala, pero non a necesitas para vivir nin sentirte completo/a. Iso de sen ti morro é unha patraña (ao final do artigo deixo un link cunha entrada que fixen fai uns meses sobre o mito da media laranxa).
Pide axuda
Si a túa parella é celosa, ti non podes facer nada para que deixe de selo. Que non se che pase pola cabeza empezar a autolimitarte para que el/ela non se enfade.
Se o/a celoso/a es ti, a veces é necesario acudir a un psicólogo. En moitas ocasións, detrás dese temor á pérdida do ser amado, á infidelidade ou ao abandono, hai medo á soidade, baixa autoestima, inseguridades ou crenzas irracionais sobre o amor.
Recapacita
Quere a túa parella coa man aberta. Se a pechas moi forte para que non se vaia do teu carón…
- Non saberás se a túa parella está contigo porque quere ou porque non pode marchar.
- Máis tarde ou máis cedo cansaraste de apretar e acabaredes danados os/as dous/dúas.
Non esquezas que os celos patolóxicos con demasiada frecuencia acaban en maltrato, xa sexa psicolóxico ou físico (ou ambos).
Link:
Existe realmente a media laranxa?
Psicóloga Lugo
Janet Díaz